Rodowity Rotterdamczyk. Wraz z Feyenoordem zdobył dwa mistrzostwa kraju, triumfował w Pucharze Europy, Pucharze UEFA i Pucharze Interkontynentalnym. Indywidualnie wybrany bramkarzem sezonu 1978-79 w Holandii. Pierwsze kroki w kierunku wielkiej kariery zaczął stawiać w amatorskim Schiebroek. Po kilku latach przeniósł się do wielkiego brata, ekipy Xerxes.

Przechodząc kolejne sekcje młodzieżowe, jako 17-latek zasilił pierwszy zespół. Zazwyczaj grywał w soboty w pierwszym zespole, a w niedziele w zespole młodzieżowym. Z racji, że golkiper seniorskiej jedenastki, Andries van Dijk, często odnosił kontuzje, Treijtel regularnie stawał między słupkami. Od rozgrywek 1965/1966, gdy doszło do fuzji i powstało Xerxes/DHC, a sama drużyna grała już w Eerste divisie, Treytel pełnił rolę pierwszego bramkarza.

To on walnie przyczynił się do awansu do Eredivisie, gdzie występował przez dwa sezony. W 1968 roku, wraz z kolegami, Willemem van Hanegemem i Fransem van der Heide trafił do Feyenoordu. W swoim pierwszym roku, Treijtel pełnił rolę zmiennika Eddyego Pietersa Graaflanda. Jego sytuacja zmieniła się ledwie dwanaście miesięcy później. Graafland usiadł na ławce, a Eddy ubierał już koszulkę z numerem jeden.

Największym rozczarowaniem dla Holendra był jednak brak występu w finale Pucharu Europy z Celticem. 6 maja 1970 roku w Mediolanie to Pieters Graafland stanął w bramce zwycięskiej ekipy Portowców. Treijtel wystąpił za to w obu meczach Pucharu Interkontynentalnego z Estudiantes La Plata, dzięki którym Feyenoord wywalczył kolejne trofeum. Po zakończeniu rozgrywek, Graafland zakończył karierę, a wychowanek Schiebroek został niepodważalnym numerem jeden.

W 1971 roku ponownie zdobył mistrzostwo, a na następny sukces czekał do 1974, gdy Feyenoord dotarł do finału Pucharu UEFA. W ostatecznym pojedynku Portowcy mierzyli się z londyńskim Tottenhamem Hotspur. W pierwszym meczu padł remis 2-2, zaś w rewanżu w Rotterdamie Portowcy zwyciężyli 2-0, a Treijtel był jednym z najlepszych zawodników zespołu, z którym wywalczył swoje drugie europejskie trofeum.

Jeszcze w tym samym roku zdobył swój ostatni tytuł z Feyenoordem. Na południu Rotterdamu rozegrał niemalże 400 meczów, w tym 323 ligowe. W 1979 Treijtel przeniósł się do AZ, gdzie zakończył karierę w 1985 roku po kontuzji biodra. W listopadzie 2006 za rządów Gerarda Kerkuma został włączony w struktury organizacyjne Feyenoordu.

Mecze w Feyenoordzie: 323
Bramki w Feyenoordzie: 0

[Opracował: Damian Maszycki]